Η τεχνική πρόοδος και η αυτοματοποίηση των περισσότερων διαδικασιών εργασίας έχουν ευεργετική επίδραση στον πολιτισμό, αλλά είναι επιζήμιες για την ανθρώπινη υγεία. Δύο σημαντικά προβλήματα είναι η υποκινησία και η υποδυμναμία. Λόγω αυτών των παθολογιών, η γενική κατάσταση του σώματος δεν αλλάζει προς το καλύτερο, το μέγιστο προσδόκιμο ζωής μειώνεται.
Ένας σύντομος ορισμός της υποκινησίας και της υποδυμναμίας
Ο πρώτος όρος που υποδεικνύεται σημαίνει σοβαρή ανεπάρκεια ή πλήρη απουσία ημερήσιας κινητικής δραστηριότητας.
Η υποκινησία συχνά οδηγεί στην ανάπτυξη μιας πιο επικίνδυνης διαταραχής, της υποδυμναμίας. Είναι ένας συνδυασμός αρνητικών λειτουργικών και μορφολογικών αλλαγών στα εσωτερικά όργανα, τους μυς, τους αρθρώσεις και τα οστά.
Αρνητικές επιδράσεις της υποκινησίας και της υποδυμναμίας στο σώμα
Οι θεωρούμενες παθολογίες οδηγούν στις ακόλουθες συνέπειες:
- ατροφία, μυϊκή δυστροφία .
- απολύμανση οστών ·
- παραβίαση των μεταβολικών διεργασιών.
- τη μείωση του πνευμονικού αερισμού, την ανταλλαγή αερίων και τον ζωτικό όγκο των πνευμόνων.
- εξασθενίζοντας τον τόνο των αρτηριών και των φλεβών.
- μείωση του ενεργειακού δυναμικού, μάζα και όγκος της καρδιάς (λεπτό).
- επιδείνωση της αντοχής του σώματος σε δυσμενείς εξωτερικούς παράγοντες ·
- μείωση της ποσότητας κυκλοφορούντος αίματος.
- επιθετικότητα, συναισθηματική ανισορροπία και κατάθλιψη .
- έλλειψη παροχής οξυγόνου στους ιστούς (υποξία).
Είναι αδύνατο να μην σημειωθεί η επίδραση της υποκινησίας και της υποδυμναίας στους βιολογικούς ρυθμούς και τις επιδόσεις. Η ενεργή φάση μειώνεται σταδιακά, εξαιτίας της οποίας επιδεινώνεται η συνολική λειτουργικότητα του οργανισμού. Ταυτόχρονα, οι δυνατότητες του εγκεφάλου, η συγκέντρωση της προσοχής και η ικανότητα να δουλεύουν μειώνονται σημαντικά, αποτρέποντας την αδυναμία και την υπνηλία, την ανικανότητα.
Η βλάβη της υποκινησίας και της υποδυμναμίας μπορεί να αντισταθμιστεί με τη χρήση τακτικών δραστηριοτήτων με αερόβια αθλήματα και ενεργό υπαίθρια αναψυχή.