Η οξυτοκίνη είναι ένα παρασκεύασμα συνθετικής ορμόνης και έχει παρόμοια δομή και δράση σε παρόμοια ανθρώπινη ορμόνη. Η δράση του στο σώμα μειώνεται στη διέγερση των λείων μυών, η οποία με τη σειρά του προκαλεί συσπάσεις της μήτρας. Λόγω αυτής της ιδιότητας, η οξυτοκίνη χρησιμοποιείται ευρέως στη γυναικολογία. Συγκεκριμένα, το φαρμακευτικό ανάλογο της φυσικής ορμόνης οξυτοκίνης χρησιμοποιείται για άμβλωση.
Φτάνοντας στο σώμα μιας εγκύου γυναίκας, η ωκυτοκίνη μπορεί να προκαλέσει αποβολή, προκαλώντας συστολές. Για τις αμβλώσεις, αυτό το φάρμακο χρησιμοποιείται κυρίως στα αρχικά στάδια της εγκυμοσύνης. Αν και αυτή η μέθοδος είναι λιγότερο τραυματική εναλλακτική λύση από τη χειρουργική διακοπή της εγκυμοσύνης, είναι επικίνδυνη για την πιθανή ανακάλυψη αιμορραγίας. Ως εκ τούτου, η ωκυτοκίνη χρησιμοποιείται ως μέσο για την έκτρωση, ενώ το έμβρυο είναι μικρό σε μέγεθος και δεν είχε ακόμα χρόνο να στερεωθεί σταθερά στο τοίχωμα της μήτρας.
Η χρήση οξυτοκίνης στην εγκυμοσύνη
Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η χρήση του είναι απαραίτητη με πιο σοβαρές συνθήκες, για παράδειγμα, στην περίπτωση παγώματος της εγκυμοσύνης κατά το δεύτερο και το τρίτο τρίμηνο. Η χειρουργική αποβολή σε αυτή την κατάσταση θα ήταν δύσκολη, θα ήταν απαραίτητο να καταφύγουμε σε ενδομήτριες καταστροφές του εμβρύου με τη βοήθεια οργάνων ή να κάνουμε καισαρική τομή και η εισαγωγή ωκυτοκίνης προκαλεί στην πράξη τον τοκετό. Η ωκυτοκίνη χρησιμοποιείται ακόμα σε περιπτώσεις ατελούς αποβολής για να βοηθήσει τη μήτρα να καθαρίσει από μόνη της τα ερείπια νεκρού εμβρύου και ενδομητρίου. Η τεχνητή διέγερση των λείων μυών προκαλείται όχι μόνο σε καταστάσεις που απαιτούν τερματισμό της εγκυμοσύνης, αλλά και κατά τη γέννηση στα τελευταία στάδια της. Έτσι, η ωκυτοκίνη χρησιμοποιείται στην εγκυμοσύνη στις 41-43 εβδομάδες, όταν η γέννηση δεν εμφανίζεται φυσιολογικά και το μεταφερόμενο έμβρυο αρχίζει να υποφέρει από υποξία. Αυτή η ορμόνη χρησιμοποιείται για την εντατικοποίηση της εργασίας σε περίπτωση ήπιας εργασίας, η οποία μειώνει το χρόνο παράδοσης.
Οξυτοκίνη, ως μέθοδος θεραπείας
Είναι επίσης σκόπιμο να χρησιμοποιηθεί ωκυτοκίνη σε μη ικανοποιητικό διαχωρισμό του ενδομητρίου μετά από προηγούμενη έκτρωση ή καισαρική τομή.
Με άφθονες περιόδους ή αιμορραγία, η ωκυτοκίνη συνταγογραφείται σε μια πολύπλοκη θεραπεία με μέσα αποκατάστασης αίματος. Μαζί με όλα τα παραπάνω, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η ωκυτοκίνη χρησιμοποιήθηκε σε στάσιμες διαδικασίες στους μαστικούς αδένες. Η εισαγωγή του στο σώμα μιας νοσηλευτικής γυναίκας προκαλεί εκροή γάλακτος.
Αντενδείξεις για τη χρήση της ωκυτοκίνης
Οι αντενδείξεις για τη χρήση της ωκυτοκίνης είναι:
- λανθασμένη θέση του εμβρύου στη μήτρα (πλάγια ή εγκάρσια). Δεδομένου ότι οι φυσικές γεννήσεις ομαδοποιούνται λανθασμένα από ένα παιδί είναι αδύνατο, η διέγερση με ωκυτοκίνη μπορεί να προκαλέσει το θάνατό του, προκαλώντας σοβαρές περιόδους.
- placenta previa (στην περίπτωση αυτή η ωκυτοκίνη μπορεί να προκαλέσει αποκοπή του πλακούντα, αιμορραγία και ως εκ τούτου θάνατο του παιδιού).
- την παρουσία ουλής στη μήτρα (για παράδειγμα, από την προηγούμενη καισαρική τομή). Σε αυτή την κατάσταση, η πιθανότητα ρήξης της μήτρας κατά μήκος της κοιλίας είναι μεγάλη.
- ανατομικά και κλινικά στενή λεκάνη της γυναίκας κατά τον τοκετό
(από μόνη της, η διαφορά μεταξύ του μεγέθους της κεφαλής του εμβρύου και του μεγέθους της λεκάνης της μητέρας κατά τον τοκετό μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό τόσο της μητέρας όσο και του παιδιού). - απειλή ρήξης της μήτρας.
- ισχυρές συστολές της μήτρας (σε κατάσταση σοβαρών συσπάσεων, η υπερβολική διέγερση μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη της μήτρας).
Οι επιδράσεις της ωκυτοκίνης
Η οξυτοκίνη επιτρέπεται να χρησιμοποιείται μόνο σε ιατρική εγκατάσταση υπό την επίβλεψη ιατρού. Αυτή η προφύλαξη είναι αποτελεσματική επειδή αυτή η ορμόνη μπορεί να προκαλέσει μια επαρκώς ισχυρή διέγερση των λείων μυών, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση ρήξης της μήτρας και να προκαλέσει το άνοιγμα της αιμορραγίας.