Αντιβιοτικά για φλεγμονή των ωοθηκών

Η φλεγμονή των ωοθηκών (ωοφωρίτιδα) στις γυναίκες αποτελεί κοινή ασθένεια. Η έλλειψη έγκαιρης και σωστής θεραπείας θα έχει σοβαρές συνέπειες. Το πιο τρομερό είναι η στειρότητα .

Αιτίες της φλεγμονής των ωοθηκών:

Αντιβιοτικά για φλεγμονή των ωοθηκών

Είναι ευρέως διαδεδομένο στην ιατρική πρακτική για τη θεραπεία της φλεγμονής των ωοθηκών με αντιβιοτικά. Ο μηχανισμός δράσης των φαρμάκων των πρόσφατων γενεών συνεπάγεται την απαράδεκτη ανάπτυξη μικροοργανισμών ή την πλήρη καταστροφή των αιτιολογικών παραγόντων αυτής της λοίμωξης.

Ποια αντιβιοτικά συνιστώνται για την φλεγμονή των ωοθηκών;

Η επιλογή του φαρμάκου καθορίζεται από ποια λοίμωξη βρίσκεται στο σώμα: βακτηριακή, ιική ή μυκητιακή. Διάφορα φάρμακα ενεργούν περισσότερο σε συγκεκριμένο τύπο παθογόνων παραγόντων.

Ποια αντιβιοτικά πρέπει να πίνω με φλεγμονή των ωοθηκών;

Αυτό το σημαντικό θέμα αποφασίζεται από τον γιατρό μετά από μια περιεκτική εξέταση: λήψη εξετάσεων αίματος και κηλίδας, γυναικολογικός υπερηχογράφος και δείγμα που θα δείξει τον τύπο του παθογόνου και την ευαισθησία σε διάφορους τύπους αντιβιοτικών.

Ομάδες αντιβιοτικών που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων στην φλεγμονή των ωοθηκών έχουν τα ακόλουθα ονόματα:

  1. Αμινογλυκοσίδες (σταματήστε την ανάπτυξη κατά πρώτο λόγο αρνητικών κατά Gram βακτηρίων, τα οποία δεν είναι ευαίσθητα σε άλλα φάρμακα).
  2. Τετρακυκλίνες (αναστέλλουν τη διαδικασία κατασκευής αμινοξέων ξένου κυττάρου).
  3. Οι πενικιλίνες (μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμη και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι θανατηφόρες για τα περισσότερα βακτήρια).
  4. Κεφαλοσπορίνες (καταστέλλουν τη σύνθεση βακτηριακών κυττάρων, δρουν τόσο στα θετικά κατά Gram όσο και στα αρνητικά κατά Gram βακτήρια).
  5. Φάρμακα των πρόσφατων γενεών: Αμπικιλλίνη, Αμοξικιλλίνη, Βενζυπεπικιλλίνη, Κεφαζολίνη, Τσαφατάκσιμ, Γενταμικίνη.

Σημαντικό: Είναι αδύνατο χωρίς τη συμβουλή του γιατρού ή τη συμβουλή φίλων να επιλέξετε ποια αντιβιοτικά για φλεγμονή των ωοθηκών είναι κατάλληλα για εσάς. Η συνταγή των φαρμάκων είναι αυστηρά ξεχωριστή. Η μη συμμόρφωση με αυτή την προϋπόθεση οδηγεί στην εμφάνιση μιας χρόνιας φλεγμονώδους διαδικασίας, διότι η ασθένεια, που δεν έχει επουλωθεί μέχρι το τέλος, ριζώνει σε έναν εξασθενημένο οργανισμό.