Lizinopril - ενδείξεις χρήσης

Είναι γνωστό ότι τα άτομα με υπέρταση για μεγάλο χρονικό διάστημα διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου, εγκεφαλικού επεισοδίου, μεταβολών στα αγγεία του τοκετού και χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας. Συνεπώς, οι ασθενείς που παρουσιάζουν μόνιμη αύξηση της αρτηριακής πίεσης, δείχνουν τη χρήση αντιυπερτασικών φαρμάκων. Σύμφωνα με κλινικές μελέτες, ένα από τα πιο αποτελεσματικά και ασφαλή φάρμακα για την πίεση είναι τα δισκία Lizinopril.

Ενδείξεις για τη χρήση δισκίων Lizinopril

Το φάρμακο συνιστάται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Σύνθεση και φαρμακολογική δράση της λισινοπρίλης

Η δραστική ουσία του φαρμάκου δρα διϋδρική λισινοπρίλη. Οι βοηθητικές ουσίες είναι: λακτόζη, άμυλο, κολλοειδές διοξείδιο του πυριτίου, τάλκη, στεατικό μαγνήσιο, κλπ. Η λισινοπρίλη απελευθερώνεται σε δισκία των 5, 10 και 20 mg.

Το φάρμακο ανήκει στην τάξη των αναστολέων του ενζύμου μετατροπής της αγγειοτενσίνης (αναστολείς ΜΕΑ). Παρέχει καρδιοπροστατευτική (διορθώνει τη λειτουργική κατάσταση του μυοκαρδίου), αγγειοδιασταλτική και νατριουρητική δράση (απομακρύνει τα άλατα νατρίου με ούρα).

Δοσολογία της λισινοπρίλης

Σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης, τα δισκία λισινοπρίλης λαμβάνονται μία φορά την ημέρα, ανεξάρτητα από την πρόσληψη τροφής. Συνιστάται να παίρνετε ταυτόχρονα το φάρμακο (κατά προτίμηση το πρωί).

Η δοσολογία εξαρτάται από τον τύπο της παθολογίας και μπορεί να προσδιοριστεί μεμονωμένα από τον θεράποντα ιατρό. Έτσι, με την αρτηριακή υπέρταση, η αρχική ημερήσια δόση, κατά κανόνα, είναι 10 mg και η δόση συντήρησης είναι 20 mg. Η μέγιστη δόση ανά ημέρα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 40 mg. Εάν η λήψη της λισινοπρίλης στη μέγιστη δόση δεν δώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα, είναι δυνατόν να συνταγογραφηθεί ένα πρόσθετο φάρμακο.

Προφυλάξεις

Αντενδείξεις για τη χρήση της λισινοπρίλης:

Με προσοχή, το φάρμακο συνταγογραφείται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Παρενέργειες της λισινοπρίλης:

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με λισινοπρίλη θα πρέπει να παρακολουθούνται περιοδικά ηπατική λειτουργία, κάλιο και άλλοι ηλεκτρολύτες στον ορό αίματος, κλινικό αίμα.