Κυστική ίνωση

Οι πιο δύσκολες για θεραπεία είναι κληρονομικές ασθένειες που σχετίζονται με γονιδιακές μεταλλάξεις. Τέτοιες παθολογίες περιλαμβάνουν την κυστική ίνωση, η οποία έχει μια αρκετά μεγάλη επικράτηση και μια χρόνια δια βίου μάθηση. Υπάρχουν διάφορες βασικές μορφές αυτής της ασθένειας, ταξινομούνται σύμφωνα με τη ζώνη και την έκταση της ήττας των εσωτερικών οργάνων.

Τι είναι η κυστική ίνωση ή η κυστική ίνωση;

Η ασθένεια που περιγράφεται είναι μια μετάλλαξη του γονιδίου CFTR υπεύθυνου για την απορρόφηση αλάτων. Λόγω των παθολογικών αλλαγών του, εκκρίνεται η έκκριση, η οποία παράγεται από διάφορους αδένες στο σώμα. Λόγω της υπερβολικής πρόσληψης αλατιού στα κύτταρα, καθώς επίσης και της έλλειψης νερού, η απέκκριση της βλέννας είναι δύσκολη και παραμένει στους αγωγούς, φράσσοντας τα. Μετά από λίγο στο χώρο των "κυκλοφοριακών μαρμελάδων" σχηματίζονται κύστεις.

Υπάρχουν 3 κύριοι τύποι κυστικής ίνωσης:

Υπάρχουν και άλλες ζώνες που επηρεάζουν την ασθένεια, για παράδειγμα, υπάρχει κυστική ίνωση του λακτέιλ και του παγκρέατος, οι παραρινικές κόλποι. Σπάνια διαγιγνώσκονται, αλλά όχι λιγότερο επικίνδυνες από τις παραπάνω μορφές γενετικής παθολογίας.

Συμπτώματα κυστικής ίνωσης

Τα συμπτώματα της κυστικής ίνωσης εξαρτώνται από την περιοχή της βλάβης και τη μορφή της νόσου, καθώς και από το βαθμό της σοβαρότητάς της.

Η κυστική ίνωση των πνευμόνων εκδηλώνεται ως εξής:

Η εντερική εμφάνιση της κυστικής ίνωσης συνοδεύεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

Συχνά, με αυτόν τον τύπο κυστικής ίνωσης, το ήπαρ επηρεάζεται. Αυτό οφείλεται στην παραβίαση της απορρόφησης και της απέκκρισης της χολής στα έντερα, με αποτέλεσμα να σταματούν στους αγωγούς, προκαλώντας την εμφάνιση κίρρωσης.

Η πιο σοβαρή μορφή κυστικής ίνωσης αναμειγνύεται. Συνδυάζει ταυτόχρονα τα σημάδια της βρογχοπνευμονικής και της πεπτικής παθολογίας.

Θεραπεία της κυστικής ίνωσης ή της κυστικής ίνωσης

Είναι αδύνατο να απαλλαγούμε από την περιγραφόμενη ασθένεια για πάντα, ωστόσο, με τη σωστή συμπτωματική θεραπεία, η ποιότητα ζωής ενός ατόμου με κυστική ίνωση βελτιώνεται σημαντικά.

Εκτός από τα φάρμακα που συνταγογραφούνται από το γιατρό, ο ασθενής πρέπει να οργανώνει σωστά τη διατροφή, να εκτελεί τακτικά ειδικές σωματικές ασκήσεις, αναπνευστική γυμναστική.